Ваенкамат Глускага раёна прызнаў прыдатным да службы ў войску маладога чалавека з цяжкім дыягназам, хоць раней у яго была аперацыя на сэрцы і інваліднасць. Хлопца прызвалі ў войска, але ён падаў на ваенкамат у суд, патрабуючы адмяніць яго прызыў, і змог дамагчыся новага абследавання. Чым скончылася справа? Даведаліся з апублікаванага рашэння суда.
У Максіма (имя змененае) прыроджаны парок сэрца з дэфектам міжперадсэрцавай перагародкі і татальным анамальным дрэнажам лёгачных вен (насычаная кіслародам артэрыяльная кроў праходзіць праз правае перадсэрдзе замест левага і змешваецца з вянознай, арганізм недаатрымлівае кісларод).
Звычайна такім дзецям аперацыя на сэрцы патрабуецца адразу або неўзабаве пасля нараджэння, інакш яны не выжывуць. Аперацыя па «радыкальнай карэкцыі дэфекту» была праведзеная і Максіму. Пасля гэтага МРЭК прызнала яго дзіцем-інвалідам з 3-й ступенню страты здароўя (самая цяжкая — чацвёртая).
Пасля школы юнак паступіў у ВНУ — імаверна, у Віцебскі дзяржуніверсітэт імя Машэрава або Віцебскі медуніверсітэт. Там была вайсковая кафедра, але яго туды не бралі, бо дактары выдалі яму заключэнне, што ён не прыдатны да службы ў мірны час (НПМ).
З нейкай прычыны ва ўніверсітэце Максім правучыўся ўсяго тры гады, не скончыўшы. А пасля адлічэння ім зацікавіўся ваенкамат. Маладога чалавека выклікалі на медыцынскую камісію. І раптам дактары, нягледзячы на дыягназ, прысвойваюць яму катэгорыю ПА — «прыдатны да вайсковай службы з нязначнымі абмежаваннямі». Гэтая група прыдатнасці азначае, што мужчыну можна служыць, але не ў любых войсках.
На гэтай падставе малады чалавек быў прызваны на тэрміновую службу ў войску.
Ці то перад адпраўкай у войска, ці то ўжо знаходзячыся там, Максім падаў пазоў у суд і запатрабаваў адмяніць рашэнне ваенкамата, прыклаўшы, заключэнне доктара пра непрыдатнасць да службы, якое, відаць, было ў яго яшчэ да прызыву.
Потым хлопец прайшоў абследаванне ў стацыянары 432-га Галоўнага вайсковага клінічнага медыцынскага цэнтра Узброеных сіл. Як яму ўдалося гэтага дабіцца, з судовага дакумента не ясна: магчыма, яго скіравалі на абследаванне ў сувязі са зваротам у суд альбо яго стан пагоршыўся ў войску.
Так ці інакш, у вайсковым шпіталі пацвердзілі, што ў Максіма прыроджаны парок сэрца і была праведзеная аперацыя па яго выпраўленні. А таксама выявілі парушэнні сардэчнага рытму, артэрыяльную гіпертэнзію 1-й ступені (самай слабай) з нізкай рызыкай і складаны дальназоркі астыгматызм абодвух вачэй у рознай ступені, скрыўленне насавой перагародкі без парушэння дыхання і невялікую залішнюю вагу.
Заключэнне медыкаў галоўнага вайсковага шпіталя разгледзела Цэнтральная вайскова-лекавая камісія Узброеных сіл. Там прыйшлі да высновы, што гэты дыягназ падпадае пад дзеянне п. «б» арт. 80, п. «г» арт. 43 і п. «г» арт. 34 Раскладу хвароб, і гэта падстава прызнаць маладога чалавека не прыдатным да службы ў мірны час і абмежавана прыдатным у ваенны час.
Вывучыўшы дакументы, пададзеныя Максімам, і ліст ад Цэнтральнай камісіі, суд прыйшоў да высновы, што скарга маладога чалавека абгрунтаваная. Рашэнне Глускага ваенкамата пра яго прызыў было прызнанае неправамерным і адмененае.
Ваенкамат абавязалі разгледзець пытанне з катэгорыяй прыдатнасці Максіма зноў і прыняць рашэнне ў адпаведнасці з Раскладам хвароб і інструкцыямі Мінабароны.
Чытайце таксама
